Tefhim-ul Kuran: Mâide  Suresi 110. Ayet Meali

  • إِذْ
  • قَالَ
  • ٱللَّهُ
  • يَٰعِيسَى
  • ٱبْنَ
  • مَرْيَمَ
  • ٱذْكُرْ
  • نِعْمَتِى
  • عَلَيْكَ
  • وَعَلَىٰ
  • وَٰلِدَتِكَ
  • إِذْ
  • أَيَّدتُّكَ
  • بِرُوحِ
  • ٱلْقُدُسِ
  • تُكَلِّمُ
  • ٱلنَّاسَ
  • فِى
  • ٱلْمَهْدِ
  • وَكَهْلًا
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • عَلَّمْتُكَ
  • ٱلْكِتَٰبَ
  • وَٱلْحِكْمَةَ
  • وَٱلتَّوْرَىٰةَ
  • وَٱلْإِنجِيلَ
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • تَخْلُقُ
  • مِنَ
  • ٱلطِّينِ
  • كَهَيْـَٔةِ
  • ٱلطَّيْرِ
  • بِإِذْنِى
  • فَتَنفُخُ
  • فِيهَا
  • فَتَكُونُ
  • طَيْرًۢا
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَتُبْرِئُ
  • ٱلْأَكْمَهَ
  • وَٱلْأَبْرَصَ
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • تُخْرِجُ
  • ٱلْمَوْتَىٰ
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • كَفَفْتُ
  • بَنِىٓ
  • إِسْرَٰٓءِيلَ
  • عَنكَ
  • إِذْ
  • جِئْتَهُم
  • بِٱلْبَيِّنَٰتِ
  • فَقَالَ
  • ٱلَّذِينَ
  • كَفَرُوا۟
  • مِنْهُمْ
  • إِنْ
  • هَٰذَآ
  • إِلَّا
  • سِحْرٌ
  • مُّبِينٌ
  • Tefhim-ul Kuran: Allah şöyle diyecek: «Ey Meryemoğlu İsa, sana ve annene olan nimetimi hatırla. Ben seni Ruhu´l-Kudüs ile destekledim, beşikte iken de, yetişkin iken de insanlarla konuşuyordun. Sana kitabı, hikmeti, Tevrat´ı ve İncil´i öğrettim. İznimle çamurdan kuş biçiminde (bir şeyi) oluşturuyordun da (yine) iznimle ona üfürdüğünde bir kuş oluveriyordu. Doğuştan kör olanı, alacalıyı iznimle iyileştiriyordun, (yine) benim iznimle ölüleri (hayata) çıkarıyordun. İsrailoğullarına apaçık belgelerle geldiğinde onlardan küfre sapanlar, «Şüphesiz bu apaçık bir sihirdir» demişlerdi (de) İsrailoğullarını senden geri püşkürtmüştüm.»