Ömer Nasuhi Bilmen: En`âm  Suresi 71. Ayet Meali

  • قُلْ
  • أَنَدْعُوا۟
  • مِن
  • دُونِ
  • ٱللَّهِ
  • مَا
  • لَا
  • يَنفَعُنَا
  • وَلَا
  • يَضُرُّنَا
  • وَنُرَدُّ
  • عَلَىٰٓ
  • أَعْقَابِنَا
  • بَعْدَ
  • إِذْ
  • هَدَىٰنَا
  • ٱللَّهُ
  • كَٱلَّذِى
  • ٱسْتَهْوَتْهُ
  • ٱلشَّيَٰطِينُ
  • فِى
  • ٱلْأَرْضِ
  • حَيْرَانَ
  • لَهُۥٓ
  • أَصْحَٰبٌ
  • يَدْعُونَهُۥٓ
  • إِلَى
  • ٱلْهُدَى
  • ٱئْتِنَا
  • ۗ
  • قُلْ
  • إِنَّ
  • هُدَى
  • ٱللَّهِ
  • هُوَ
  • ٱلْهُدَىٰ
  • ۖ
  • وَأُمِرْنَا
  • لِنُسْلِمَ
  • لِرَبِّ
  • ٱلْعَٰلَمِينَ
  • Ömer Nasuhi Bilmen: De ki: «Biz Allah Teâlâ´dan başka bize ne faide ve ne de zarar veremiyecek şeylere tapar mıyız? Ve bize Allah Teâlâ hidâyet etmişken ardımıza döndürülur müyüz? O kimse gibi ki, yerde şaşkınca dolaşırken kendisini şeytanlar dalâlete düşürmüştür. Halbuki, onun için birtakım arkadaşlar vardır ki, «Gel bize,» diyerek onu doğru yola çağırır dururlardı.» De ki: «Muhakkak Allah Teâlâ´nın hidâyetidir hidâyet olan, ve bize emrolunmuştur ki, âlemlerin Rabbine halisâne ibadette bulunalım.»