Ali Fikri Yavuz: Âli İmrân  Suresi 156. Ayet Meali

  • يَٰٓأَيُّهَا
  • ٱلَّذِينَ
  • ءَامَنُوا۟
  • لَا
  • تَكُونُوا۟
  • كَٱلَّذِينَ
  • كَفَرُوا۟
  • وَقَالُوا۟
  • لِإِخْوَٰنِهِمْ
  • إِذَا
  • ضَرَبُوا۟
  • فِى
  • ٱلْأَرْضِ
  • أَوْ
  • كَانُوا۟
  • غُزًّى
  • لَّوْ
  • كَانُوا۟
  • عِندَنَا
  • مَا
  • مَاتُوا۟
  • وَمَا
  • قُتِلُوا۟
  • لِيَجْعَلَ
  • ٱللَّهُ
  • ذَٰلِكَ
  • حَسْرَةً
  • فِى
  • قُلُوبِهِمْ
  • ۗ
  • وَٱللَّهُ
  • يُحْىِۦ
  • وَيُمِيتُ
  • ۗ
  • وَٱللَّهُ
  • بِمَا
  • تَعْمَلُونَ
  • بَصِيرٌ
  • Ali Fikri Yavuz: Ey iman edenler! Kardeşleri yeryüzünde dolaştığı veya bir savaşta bulundukları zaman, haklarında şöyle söyleyen kâfirler gibi olmayın: “- Bizim yanımızda olsalardı, ölmezler ve öldürülmezlerdi.” Allah onların bu söz ve inançlarını kalblerinde bir keder ve hasret olsun diye bıraktı. Halbuki Allah dilediğini yaşatır, dilediğini de öldürür. Allah, yapmakta olduğunuz şeyleri bilendir.