Ali Fikri Yavuz: Âli İmrân  Suresi 37. Ayet Meali

  • فَتَقَبَّلَهَا
  • رَبُّهَا
  • بِقَبُولٍ
  • حَسَنٍ
  • وَأَنۢبَتَهَا
  • نَبَاتًا
  • حَسَنًا
  • وَكَفَّلَهَا
  • زَكَرِيَّا
  • ۖ
  • كُلَّمَا
  • دَخَلَ
  • عَلَيْهَا
  • زَكَرِيَّا
  • ٱلْمِحْرَابَ
  • وَجَدَ
  • عِندَهَا
  • رِزْقًا
  • ۖ
  • قَالَ
  • يَٰمَرْيَمُ
  • أَنَّىٰ
  • لَكِ
  • هَٰذَا
  • ۖ
  • قَالَتْ
  • هُوَ
  • مِنْ
  • عِندِ
  • ٱللَّهِ
  • ۖ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • يَرْزُقُ
  • مَن
  • يَشَآءُ
  • بِغَيْرِ
  • حِسَابٍ
  • Ali Fikri Yavuz: Bunun üzerine Rabbi, Meryem’i güzel bir kabul ile kabul buyurdu ve onu iyi bir şekilde yetiştirdi ve (eniştesi) Zekeriyya peygamberi de ona kefil (himayesine memur) kıldı. Zekeriyya ne zaman Meryemin bulunduğu mihraba girdiyse, onun yanında bir yiyecek buldu. “-Ey Meryem! Bu sana nereden geliyor?” dedi. O da: “- Bu Allah tarafından, şüphe yok ki Allah dilediğini hesapsız olarak rızıklandırır” dedi.