İbni Kesir: Tevbe  Suresi 40. Ayet Meali

  • إِلَّا
  • تَنصُرُوهُ
  • فَقَدْ
  • نَصَرَهُ
  • ٱللَّهُ
  • إِذْ
  • أَخْرَجَهُ
  • ٱلَّذِينَ
  • كَفَرُوا۟
  • ثَانِىَ
  • ٱثْنَيْنِ
  • إِذْ
  • هُمَا
  • فِى
  • ٱلْغَارِ
  • إِذْ
  • يَقُولُ
  • لِصَٰحِبِهِۦ
  • لَا
  • تَحْزَنْ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • مَعَنَا
  • ۖ
  • فَأَنزَلَ
  • ٱللَّهُ
  • سَكِينَتَهُۥ
  • عَلَيْهِ
  • وَأَيَّدَهُۥ
  • بِجُنُودٍ
  • لَّمْ
  • تَرَوْهَا
  • وَجَعَلَ
  • كَلِمَةَ
  • ٱلَّذِينَ
  • كَفَرُوا۟
  • ٱلسُّفْلَىٰ
  • ۗ
  • وَكَلِمَةُ
  • ٱللَّهِ
  • هِىَ
  • ٱلْعُلْيَا
  • ۗ
  • وَٱللَّهُ
  • عَزِيزٌ
  • حَكِيمٌ
  • İbni Kesir: Eğer siz ona yardım etmezseniz; doğrusu Allah, ona yardım etmişti. Hani kafirler onu çıkarmışlardı da, o ikinin ikinicisydi. Hani onlar mağarada idiler ve hani o, arkadaşına; üzülme, Allah bizimledir, diyordu. Bunun üzerine Allah, ona sekinetini indirmişti, onu sizin görmediğiniz ordularla desteklemişti. Ve küfretmiş olanların sözünü alçaltmıştı. Allah´ın kelimesi ise en yüce olandır. Allah; Aziz´dir, Hakim´dir.