İbni Kesir: Tevbe  Suresi 118. Ayet Meali

  • وَعَلَى
  • ٱلثَّلَٰثَةِ
  • ٱلَّذِينَ
  • خُلِّفُوا۟
  • حَتَّىٰٓ
  • إِذَا
  • ضَاقَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلْأَرْضُ
  • بِمَا
  • رَحُبَتْ
  • وَضَاقَتْ
  • عَلَيْهِمْ
  • أَنفُسُهُمْ
  • وَظَنُّوٓا۟
  • أَن
  • لَّا
  • مَلْجَأَ
  • مِنَ
  • ٱللَّهِ
  • إِلَّآ
  • إِلَيْهِ
  • ثُمَّ
  • تَابَ
  • عَلَيْهِمْ
  • لِيَتُوبُوٓا۟
  • ۚ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • هُوَ
  • ٱلتَّوَّابُ
  • ٱلرَّحِيمُ
  • İbni Kesir: Geri bırakılan üç kişiye de yeryüzü bütün genişliğine rağmen dar gelmiş ve nefisleri kendilerini sıkıştırmıştı da, Allah´tan başka sığınacak hiç bir şey olmadığını anlamışlardı. Sonra onları da eski hallerine dönsünler diye tevbeye muvaffak kıldı. Muhakkak ki Allah; Tevvab, Rahim olandır.