İbni Kesir: Araf Suresi 38. Ayet Meali

  • قَالَ
  • ٱدْخُلُوا۟
  • فِىٓ
  • أُمَمٍ
  • قَدْ
  • خَلَتْ
  • مِن
  • قَبْلِكُم
  • مِّنَ
  • ٱلْجِنِّ
  • وَٱلْإِنسِ
  • فِى
  • ٱلنَّارِ
  • ۖ
  • كُلَّمَا
  • دَخَلَتْ
  • أُمَّةٌ
  • لَّعَنَتْ
  • أُخْتَهَا
  • ۖ
  • حَتَّىٰٓ
  • إِذَا
  • ٱدَّارَكُوا۟
  • فِيهَا
  • جَمِيعًا
  • قَالَتْ
  • أُخْرَىٰهُمْ
  • لِأُولَىٰهُمْ
  • رَبَّنَا
  • هَٰٓؤُلَآءِ
  • أَضَلُّونَا
  • فَـَٔاتِهِمْ
  • عَذَابًا
  • ضِعْفًا
  • مِّنَ
  • ٱلنَّارِ
  • ۖ
  • قَالَ
  • لِكُلٍّ
  • ضِعْفٌ
  • وَلَٰكِن
  • لَّا
  • تَعْلَمُونَ
  • İbni Kesir: Buyurdu ki: Sizden önce geçmiş cinn ve insan topluluklarıyla girin ateşe. Her ümmet girdikçe; yoldaşına la´net eder. Nihayet hepsi birbiri ardından orada toplanınca; sonrakiler öncekiler için derler ki: Rabbımız; işte bizi bunlar saptırdı. Onun için bunlara katmerli azab ver. Buyurur ki: Hepiniz Evet, dediler. Bunun üzerine aralarında bir münadi: Allah´ın la´neti; zalimlerin üzerinedir, diye seslendi.