Elmalılı Hamdi Yazır (Orijinal): Araf Suresi 143. Ayet Meali

  • وَلَمَّا
  • جَآءَ
  • مُوسَىٰ
  • لِمِيقَٰتِنَا
  • وَكَلَّمَهُۥ
  • رَبُّهُۥ
  • قَالَ
  • رَبِّ
  • أَرِنِىٓ
  • أَنظُرْ
  • إِلَيْكَ
  • ۚ
  • قَالَ
  • لَن
  • تَرَىٰنِى
  • وَلَٰكِنِ
  • ٱنظُرْ
  • إِلَى
  • ٱلْجَبَلِ
  • فَإِنِ
  • ٱسْتَقَرَّ
  • مَكَانَهُۥ
  • فَسَوْفَ
  • تَرَىٰنِى
  • ۚ
  • فَلَمَّا
  • تَجَلَّىٰ
  • رَبُّهُۥ
  • لِلْجَبَلِ
  • جَعَلَهُۥ
  • دَكًّا
  • وَخَرَّ
  • مُوسَىٰ
  • صَعِقًا
  • ۚ
  • فَلَمَّآ
  • أَفَاقَ
  • قَالَ
  • سُبْحَٰنَكَ
  • تُبْتُ
  • إِلَيْكَ
  • وَأَنَا۠
  • أَوَّلُ
  • ٱلْمُؤْمِنِينَ
  • Elmalılı Hamdi Yazır (Orijinal): Vaktâki Musâ mikatımıza geldi, ve rabbı onu kelâmiyle taltıyf buyurdu, ya rab! dedi: göster bana bakayım sana, buyurdu ki: beni kat´ıyyen göremezsin ve lâkin dağa bak eğer yerinde durursa demek beni göreceksin, derken rabbi dağa bir tecelli buyurunca onu un ufrâ ediverdi, Musâ da baygın düştü, sonra vaktâki ayıldı sübhansın, dedi: sana tevbe ile döndüm ve ben mü´minlerin evveliyim