İbni Kesir: Âli İmrân  Suresi 112. Ayet Meali

  • ضُرِبَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلذِّلَّةُ
  • أَيْنَ
  • مَا
  • ثُقِفُوٓا۟
  • إِلَّا
  • بِحَبْلٍ
  • مِّنَ
  • ٱللَّهِ
  • وَحَبْلٍ
  • مِّنَ
  • ٱلنَّاسِ
  • وَبَآءُو
  • بِغَضَبٍ
  • مِّنَ
  • ٱللَّهِ
  • وَضُرِبَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلْمَسْكَنَةُ
  • ۚ
  • ذَٰلِكَ
  • بِأَنَّهُمْ
  • كَانُوا۟
  • يَكْفُرُونَ
  • بِـَٔايَٰتِ
  • ٱللَّهِ
  • وَيَقْتُلُونَ
  • ٱلْأَنۢبِيَآءَ
  • بِغَيْرِ
  • حَقٍّ
  • ۚ
  • ذَٰلِكَ
  • بِمَا
  • عَصَوا۟
  • وَّكَانُوا۟
  • يَعْتَدُونَ
  • İbni Kesir: Nerede bulunurlarsa bulunsunlar; üzerlerine zillet vurulmuştur. Allah´ın ve mü´minlerin ahdine sığınmış olanlar müstesna. Allah´ın hışmına uğradılar. Üzelerine de miskinlik vuruldu. Bu, Allah´ın ayetlerini inkar etmeleri ve haksız yere peygamberleri öldürmelerindendir. Bu, onların isyan etmeleri ve taşkınlık yapmalarındandır.