İbni Kesir: Yûnus  Suresi 22. Ayet Meali

  • هُوَ
  • ٱلَّذِى
  • يُسَيِّرُكُمْ
  • فِى
  • ٱلْبَرِّ
  • وَٱلْبَحْرِ
  • ۖ
  • حَتَّىٰٓ
  • إِذَا
  • كُنتُمْ
  • فِى
  • ٱلْفُلْكِ
  • وَجَرَيْنَ
  • بِهِم
  • بِرِيحٍ
  • طَيِّبَةٍ
  • وَفَرِحُوا۟
  • بِهَا
  • جَآءَتْهَا
  • رِيحٌ
  • عَاصِفٌ
  • وَجَآءَهُمُ
  • ٱلْمَوْجُ
  • مِن
  • كُلِّ
  • مَكَانٍ
  • وَظَنُّوٓا۟
  • أَنَّهُمْ
  • أُحِيطَ
  • بِهِمْ
  • ۙ
  • دَعَوُا۟
  • ٱللَّهَ
  • مُخْلِصِينَ
  • لَهُ
  • ٱلدِّينَ
  • لَئِنْ
  • أَنجَيْتَنَا
  • مِنْ
  • هَٰذِهِۦ
  • لَنَكُونَنَّ
  • مِنَ
  • ٱلشَّٰكِرِينَ
  • İbni Kesir: Sizi karada ve denizde yürüten O´dur. Gemide bulunduğunuzda geminin onları hoş bir rüzgarla götürdüğünde ve onunla sevindiklerinde; birden şiddetli bir kasırga gelip onları her taraftan dalgaların sardığı ve çepeçevre kuşatıldıklarını sandıkları anda, Allah´ın dinine sarılarak: Bizi bu tehlikeden kurtarırsan; andolsun ki, şükredenlerden oluruz, diye O´na yalvarırlar.