Tefhim-ul Kuran: Zümer Suresi 42. Ayet Meali

  • ٱللَّهُ
  • يَتَوَفَّى
  • ٱلْأَنفُسَ
  • حِينَ
  • مَوْتِهَا
  • وَٱلَّتِى
  • لَمْ
  • تَمُتْ
  • فِى
  • مَنَامِهَا
  • ۖ
  • فَيُمْسِكُ
  • ٱلَّتِى
  • قَضَىٰ
  • عَلَيْهَا
  • ٱلْمَوْتَ
  • وَيُرْسِلُ
  • ٱلْأُخْرَىٰٓ
  • إِلَىٰٓ
  • أَجَلٍ
  • مُّسَمًّى
  • ۚ
  • إِنَّ
  • فِى
  • ذَٰلِكَ
  • لَءَايَٰتٍ
  • لِّقَوْمٍ
  • يَتَفَكَّرُونَ
  • Tefhim-ul Kuran: Allah, ölümleri vaktinde canları alır; ölmeyeni de uykusunda (bir tür ölüme sokar). Böylece, kendisi hakkında ölüm kararı verilmiş olanı(n ruhunu) tutar, öbürüsünü ise adı konulmuş bir ecele kadar salıverir. Şüphesiz bunda, düşünebilmekte olan bir kavim için gerçekten ayetler vardır.