Tefhim-ul Kuran: Tevbe  Suresi 42. Ayet Meali

  • لَوْ
  • كَانَ
  • عَرَضًا
  • قَرِيبًا
  • وَسَفَرًا
  • قَاصِدًا
  • لَّٱتَّبَعُوكَ
  • وَلَٰكِنۢ
  • بَعُدَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلشُّقَّةُ
  • ۚ
  • وَسَيَحْلِفُونَ
  • بِٱللَّهِ
  • لَوِ
  • ٱسْتَطَعْنَا
  • لَخَرَجْنَا
  • مَعَكُمْ
  • يُهْلِكُونَ
  • أَنفُسَهُمْ
  • وَٱللَّهُ
  • يَعْلَمُ
  • إِنَّهُمْ
  • لَكَٰذِبُونَ
  • Tefhim-ul Kuran: Eğer yakın bir yarar ve orta bir sefer olsaydı, onlar mutlaka seni izlerlerdi. Ama zorluk onlara uzak geldi. «Eğer güç yetirseydik muhakkak seninle birlikte (savaşa) çıkardık» diye sana Allah adına yemin de edecekler. Kendi nefislerini helaka sürüklüyorlar. Allah onların gerçekten yalan söylemekte olduklarını bilmektedir.