Tefhim-ul Kuran: Tevbe  Suresi 122. Ayet Meali

  • ۞
  • وَمَا
  • كَانَ
  • ٱلْمُؤْمِنُونَ
  • لِيَنفِرُوا۟
  • كَآفَّةً
  • ۚ
  • فَلَوْلَا
  • نَفَرَ
  • مِن
  • كُلِّ
  • فِرْقَةٍ
  • مِّنْهُمْ
  • طَآئِفَةٌ
  • لِّيَتَفَقَّهُوا۟
  • فِى
  • ٱلدِّينِ
  • وَلِيُنذِرُوا۟
  • قَوْمَهُمْ
  • إِذَا
  • رَجَعُوٓا۟
  • إِلَيْهِمْ
  • لَعَلَّهُمْ
  • يَحْذَرُونَ
  • Tefhim-ul Kuran: Mü´minlerin tümünün öne fırlayıp çıkmaları gerekmez. Öyleyse onlardan her bir topluluktan bir grup, çıktığında (bir grup da), dinde derin bir kavrayış edinmek (tafakkuhta bulunmak) ve kavimleri kendilerine geri döndüğünde onları uyarıp korkutmak için (geride kalabilir) . Umulur ki onlar da kaçınıp sakınırlar.