Tefhim-ul Kuran: Neml  Suresi 44. Ayet Meali

  • قِيلَ
  • لَهَا
  • ٱدْخُلِى
  • ٱلصَّرْحَ
  • ۖ
  • فَلَمَّا
  • رَأَتْهُ
  • حَسِبَتْهُ
  • لُجَّةً
  • وَكَشَفَتْ
  • عَن
  • سَاقَيْهَا
  • ۚ
  • قَالَ
  • إِنَّهُۥ
  • صَرْحٌ
  • مُّمَرَّدٌ
  • مِّن
  • قَوَارِيرَ
  • ۗ
  • قَالَتْ
  • رَبِّ
  • إِنِّى
  • ظَلَمْتُ
  • نَفْسِى
  • وَأَسْلَمْتُ
  • مَعَ
  • سُلَيْمَٰنَ
  • لِلَّهِ
  • رَبِّ
  • ٱلْعَٰلَمِينَ
  • Tefhim-ul Kuran: Ona: «Köşke gir» denildi. Onu görünce derin bir su sandı ve (eteğini çekerek) ayaklarını açtı. (Süleyman:) Dedi ki: «Gerçekte bu, saydam camdan olma düzeltilmiş bir köşk zeminidir.» Dedi ki: «Rabbim, gerçekten ben kendime zulmettim; (artık) ben Süleyman´la birlikte alemlerin Rabbi olan Allah´a teslim oldum.»