Tefhim-ul Kuran: Kehf  Suresi 42. Ayet Meali

  • وَأُحِيطَ
  • بِثَمَرِهِۦ
  • فَأَصْبَحَ
  • يُقَلِّبُ
  • كَفَّيْهِ
  • عَلَىٰ
  • مَآ
  • أَنفَقَ
  • فِيهَا
  • وَهِىَ
  • خَاوِيَةٌ
  • عَلَىٰ
  • عُرُوشِهَا
  • وَيَقُولُ
  • يَٰلَيْتَنِى
  • لَمْ
  • أُشْرِكْ
  • بِرَبِّىٓ
  • أَحَدًا
  • Tefhim-ul Kuran: (Derken) Onun ürünleri (afetlerle) kuşatılıverdi. Artık o, uğrunda harcadıklarına karşı avuçlarını (esefle) evirip çeviriyordu. O (bağın) çardakları yıkılmış durumdaydı, kendisi de şöyle diyordu: «Keşke Rabbime hiç kimseyi ortak koşmasaydım.»