Ömer Nasuhi Bilmen: Sâffât  Suresi 102. Ayet Meali

  • فَلَمَّا
  • بَلَغَ
  • مَعَهُ
  • ٱلسَّعْىَ
  • قَالَ
  • يَٰبُنَىَّ
  • إِنِّىٓ
  • أَرَىٰ
  • فِى
  • ٱلْمَنَامِ
  • أَنِّىٓ
  • أَذْبَحُكَ
  • فَٱنظُرْ
  • مَاذَا
  • تَرَىٰ
  • ۚ
  • قَالَ
  • يَٰٓأَبَتِ
  • ٱفْعَلْ
  • مَا
  • تُؤْمَرُ
  • ۖ
  • سَتَجِدُنِىٓ
  • إِن
  • شَآءَ
  • ٱللَّهُ
  • مِنَ
  • ٱلصَّٰبِرِينَ
  • Ömer Nasuhi Bilmen: Vaktâ ki, onunla beraber yürümek çağına yetişti. Dedi: «Oğulcağızım! Ben, şüphe yok rüyâda görüyorum ki, muhakkak seni boğazlıyorum. Artık bak, sen ne görürsün.» Dedi: «Ey babacığım! Emrolunduğun şeyi yap. İnşaallah beni sabredenlerden bulacaksın.»