Hasan Basri Çantay: Furkân  Suresi 18. Ayet Meali

  • قَالُوا۟
  • سُبْحَٰنَكَ
  • مَا
  • كَانَ
  • يَنۢبَغِى
  • لَنَآ
  • أَن
  • نَّتَّخِذَ
  • مِن
  • دُونِكَ
  • مِنْ
  • أَوْلِيَآءَ
  • وَلَٰكِن
  • مَّتَّعْتَهُمْ
  • وَءَابَآءَهُمْ
  • حَتَّىٰ
  • نَسُوا۟
  • ٱلذِّكْرَ
  • وَكَانُوا۟
  • قَوْمًۢا
  • بُورًا
  • Hasan Basri Çantay: (görürsün ki) onlar (şöyle) demişlerdir: «Seni tenzîh ederiz. Seni bırakıb da başka velîler edinmemiz bize yakışmaz. Fakat (gerek) onları (n) ve (gerek) ataları (nın azâb müddetlerini) kendin uzatdın da nihayet zikri unutdular ve helak (e mahkûm) bir kavm oldular».