Tefhim-ul Kuran: Yûnus  Suresi 12. Ayet Meali

  • وَإِذَا
  • مَسَّ
  • ٱلْإِنسَٰنَ
  • ٱلضُّرُّ
  • دَعَانَا
  • لِجَنۢبِهِۦٓ
  • أَوْ
  • قَاعِدًا
  • أَوْ
  • قَآئِمًا
  • فَلَمَّا
  • كَشَفْنَا
  • عَنْهُ
  • ضُرَّهُۥ
  • مَرَّ
  • كَأَن
  • لَّمْ
  • يَدْعُنَآ
  • إِلَىٰ
  • ضُرٍّ
  • مَّسَّهُۥ
  • ۚ
  • كَذَٰلِكَ
  • زُيِّنَ
  • لِلْمُسْرِفِينَ
  • مَا
  • كَانُوا۟
  • يَعْمَلُونَ
  • Tefhim-ul Kuran: İnsana bir zarar dokunduğunda, yan yatarken, otururken yada ayaktayken bize dua eder; zararını üstünden kaldırdığımız zaman ise, sanki kendisine dokunan zarara bizi hiç çağırmamış gibi döner gider. İşte, ölçüyü taşıranlara yapmakta oldukları böyle süslenmiştir.