Tefhim-ul Kuran: Bakara  Suresi 164. Ayet Meali

  • إِنَّ
  • فِى
  • خَلْقِ
  • ٱلسَّمَٰوَٰتِ
  • وَٱلْأَرْضِ
  • وَٱخْتِلَٰفِ
  • ٱلَّيْلِ
  • وَٱلنَّهَارِ
  • وَٱلْفُلْكِ
  • ٱلَّتِى
  • تَجْرِى
  • فِى
  • ٱلْبَحْرِ
  • بِمَا
  • يَنفَعُ
  • ٱلنَّاسَ
  • وَمَآ
  • أَنزَلَ
  • ٱللَّهُ
  • مِنَ
  • ٱلسَّمَآءِ
  • مِن
  • مَّآءٍ
  • فَأَحْيَا
  • بِهِ
  • ٱلْأَرْضَ
  • بَعْدَ
  • مَوْتِهَا
  • وَبَثَّ
  • فِيهَا
  • مِن
  • كُلِّ
  • دَآبَّةٍ
  • وَتَصْرِيفِ
  • ٱلرِّيَٰحِ
  • وَٱلسَّحَابِ
  • ٱلْمُسَخَّرِ
  • بَيْنَ
  • ٱلسَّمَآءِ
  • وَٱلْأَرْضِ
  • لَءَايَٰتٍ
  • لِّقَوْمٍ
  • يَعْقِلُونَ
  • Tefhim-ul Kuran: Gerçek şu ki, göklerin ve yerin yaratılmasında gece ile gündüzün ard arda gelişinde, insanlara yararlı şeylerle denizde yüzen gemilerde, Allah´ın yağdırdığı ve kendisiyle ölümünden sonra yeryüzünü dirilttiği suda, her canlıyı orada üretip yaymasında, rüzgârları estirmesinde, gökle yer arasında boyun eğdirilmiş bulutları evirip çevirmesinde düşünen bir topluluk için gerçekten âyetler vardır.