Ömer Nasuhi Bilmen: Âli İmrân  Suresi 156. Ayet Meali

  • يَٰٓأَيُّهَا
  • ٱلَّذِينَ
  • ءَامَنُوا۟
  • لَا
  • تَكُونُوا۟
  • كَٱلَّذِينَ
  • كَفَرُوا۟
  • وَقَالُوا۟
  • لِإِخْوَٰنِهِمْ
  • إِذَا
  • ضَرَبُوا۟
  • فِى
  • ٱلْأَرْضِ
  • أَوْ
  • كَانُوا۟
  • غُزًّى
  • لَّوْ
  • كَانُوا۟
  • عِندَنَا
  • مَا
  • مَاتُوا۟
  • وَمَا
  • قُتِلُوا۟
  • لِيَجْعَلَ
  • ٱللَّهُ
  • ذَٰلِكَ
  • حَسْرَةً
  • فِى
  • قُلُوبِهِمْ
  • ۗ
  • وَٱللَّهُ
  • يُحْىِۦ
  • وَيُمِيتُ
  • ۗ
  • وَٱللَّهُ
  • بِمَا
  • تَعْمَلُونَ
  • بَصِيرٌ
  • Ömer Nasuhi Bilmen: Ey imân edenler! Kâfir olanlar ve kardeşleri için sefere çıktıkları veya gaziler oldukları zaman, «Eğer onlar bizim yanımızda olsalar idi ne ölürlerdi ve ne de öldürürlerdi,» diyenler gibi olmayınız. Allah Teâlâ onu kalblerinde bir hasret kılmak için yapmıştır. Halbuki Allah Teâlâ yaşatır, öldürür ve Allah Teâlâ yaptığınız şeyleri hakkıyla görücüdür.