İbni Kesir: Nûr  Suresi 40. Ayet Meali

❬ Önceki

|

Sonraki ❭

أَوْ

كَظُلُمَٰتٍ

فِى

بَحْرٍ

لُّجِّىٍّ

يَغْشَىٰهُ

مَوْجٌ

مِّن

فَوْقِهِۦ

مَوْجٌ

مِّن

فَوْقِهِۦ

سَحَابٌ

ۚ

ظُلُمَٰتٌۢ

بَعْضُهَا

فَوْقَ

بَعْضٍ

إِذَآ

أَخْرَجَ

يَدَهُۥ

لَمْ

يَكَدْ

يَرَىٰهَا

ۗ

وَمَن

لَّمْ

يَجْعَلِ

ٱللَّهُ

لَهُۥ

نُورًا

فَمَا

لَهُۥ

مِن

نُّورٍ

İbni Kesir: Veya engin bir denizdeki karanlıklara benzer. Onun üstünü bir dalga kaplar, onun üstünde bir dalga, onun da üstünde bir bulut vardır. Karanlıklar üstünde karanlıklar. Elini uzattığı zaman; neredeyse onu bile göremez. Allah´ın nur vermediği kimsenin, asla nuru olmaz.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64