İbni Kesir: Fussilet  Suresi 50. Ayet Meali

  • وَلَئِنْ
  • أَذَقْنَٰهُ
  • رَحْمَةً
  • مِّنَّا
  • مِنۢ
  • بَعْدِ
  • ضَرَّآءَ
  • مَسَّتْهُ
  • لَيَقُولَنَّ
  • هَٰذَا
  • لِى
  • وَمَآ
  • أَظُنُّ
  • ٱلسَّاعَةَ
  • قَآئِمَةً
  • وَلَئِن
  • رُّجِعْتُ
  • إِلَىٰ
  • رَبِّىٓ
  • إِنَّ
  • لِى
  • عِندَهُۥ
  • لَلْحُسْنَىٰ
  • ۚ
  • فَلَنُنَبِّئَنَّ
  • ٱلَّذِينَ
  • كَفَرُوا۟
  • بِمَا
  • عَمِلُوا۟
  • وَلَنُذِيقَنَّهُم
  • مِّنْ
  • عَذَابٍ
  • غَلِيظٍ
  • İbni Kesir: Oysa ona dokunan bir sıkıntıdan sonra kendisine katımızdan bir rahmet tattırırsak; muhakkak: Bu, benim hakkımdır, kıyametin kopacağını sanmıyorum. Rabbıma döndürülürsem, muhakkak ki O´nun nezdinde de güzel şeyler bulacağım, der. Andolsun ki; Biz, küfredenlere yaptıklarını muhakkak bildireceğiz. Ve andolsun ki; Biz, onlara muhakkak ağır bir azab tattıracağız.