İbni Kesir: Araf Suresi 155. Ayet Meali

  • وَٱخْتَارَ
  • مُوسَىٰ
  • قَوْمَهُۥ
  • سَبْعِينَ
  • رَجُلًا
  • لِّمِيقَٰتِنَا
  • ۖ
  • فَلَمَّآ
  • أَخَذَتْهُمُ
  • ٱلرَّجْفَةُ
  • قَالَ
  • رَبِّ
  • لَوْ
  • شِئْتَ
  • أَهْلَكْتَهُم
  • مِّن
  • قَبْلُ
  • وَإِيَّٰىَ
  • ۖ
  • أَتُهْلِكُنَا
  • بِمَا
  • فَعَلَ
  • ٱلسُّفَهَآءُ
  • مِنَّآ
  • ۖ
  • إِنْ
  • هِىَ
  • إِلَّا
  • فِتْنَتُكَ
  • تُضِلُّ
  • بِهَا
  • مَن
  • تَشَآءُ
  • وَتَهْدِى
  • مَن
  • تَشَآءُ
  • ۖ
  • أَنتَ
  • وَلِيُّنَا
  • فَٱغْفِرْ
  • لَنَا
  • وَٱرْحَمْنَا
  • ۖ
  • وَأَنتَ
  • خَيْرُ
  • ٱلْغَٰفِرِينَ
  • İbni Kesir: Musa, ta´yin ettiğimiz vakit için kavminden yetmiş kişi seçti. Onları titreme tutunca dedi ki: Rabbım; dileseydin önce onalrı da helak ederdin, beni de. İçimizdeki beyinsizlerin işledikleri yüzünden bizi helak eder misin? Bu, Senin imtihanından başka birşey değildir. Onunla dilediğini dalalete düşürür, dilediğini de hidayete götürürsün. Sen, bizim dostumuzsun. O halde bizi bağışla, merhamet et bize. Sen bağışlayanların en hayırlısısın.