Hasan Basri Çantay: Yûnus  Suresi 12. Ayet Meali

  • وَإِذَا
  • مَسَّ
  • ٱلْإِنسَٰنَ
  • ٱلضُّرُّ
  • دَعَانَا
  • لِجَنۢبِهِۦٓ
  • أَوْ
  • قَاعِدًا
  • أَوْ
  • قَآئِمًا
  • فَلَمَّا
  • كَشَفْنَا
  • عَنْهُ
  • ضُرَّهُۥ
  • مَرَّ
  • كَأَن
  • لَّمْ
  • يَدْعُنَآ
  • إِلَىٰ
  • ضُرٍّ
  • مَّسَّهُۥ
  • ۚ
  • كَذَٰلِكَ
  • زُيِّنَ
  • لِلْمُسْرِفِينَ
  • مَا
  • كَانُوا۟
  • يَعْمَلُونَ
  • Hasan Basri Çantay: İnsana sıkıntı dokunduğu zaman yanı üstü, yahud otururken veya ayakda iken (her haalinde, o sıkıntının giderilmesi için) bize düâ eder. Fakat biz onun sıkıntısını açıp giderdik mi, sanki kendisine dokunan bir sıkıntıya bizi çağırmamış gibi (yine eski yoluna döner) gider. İşte haddi aşanların yapar oldukları ameller böyle süslenmiş (kendilerine hoş gösterilmiş) dir.