Hasan Basri Çantay: Sâd  Suresi 24. Ayet Meali

  • قَالَ
  • لَقَدْ
  • ظَلَمَكَ
  • بِسُؤَالِ
  • نَعْجَتِكَ
  • إِلَىٰ
  • نِعَاجِهِۦ
  • ۖ
  • وَإِنَّ
  • كَثِيرًا
  • مِّنَ
  • ٱلْخُلَطَآءِ
  • لَيَبْغِى
  • بَعْضُهُمْ
  • عَلَىٰ
  • بَعْضٍ
  • إِلَّا
  • ٱلَّذِينَ
  • ءَامَنُوا۟
  • وَعَمِلُوا۟
  • ٱلصَّٰلِحَٰتِ
  • وَقَلِيلٌ
  • مَّا
  • هُمْ
  • ۗ
  • وَظَنَّ
  • دَاوُۥدُ
  • أَنَّمَا
  • فَتَنَّٰهُ
  • فَٱسْتَغْفَرَ
  • رَبَّهُۥ
  • وَخَرَّ
  • رَاكِعًا
  • وَأَنَابَ
  • ۩
  • Hasan Basri Çantay: (Dâvud) dedi: «Andolsun ki o, senin dişi koyununu kendi dişi koyunlarına (katmak) istemesiyle sana zulmetmişdir. Gerçek (mallarını birbirine) katıb karışdıran (ortak) ların çoğu mutlakaa birbirine haksızlık eder. İman edib de güzel güzel amel (ve hareket) lerde bulunanlar müstesna. (Fakat) bunlar da ne kadar azdır». Dâvud sandı ki biz kendisine mutlakaa bir azâb (süikasd) hazırladık. Bunun üzerine o, rabbinden setr (ü himaye) edilmesini istedi, rükû´ ile yere kapanıb (Allaha) döndü.