Hasan Basri Çantay: Araf Suresi 148. Ayet Meali

  • وَٱتَّخَذَ
  • قَوْمُ
  • مُوسَىٰ
  • مِنۢ
  • بَعْدِهِۦ
  • مِنْ
  • حُلِيِّهِمْ
  • عِجْلًا
  • جَسَدًا
  • لَّهُۥ
  • خُوَارٌ
  • ۚ
  • أَلَمْ
  • يَرَوْا۟
  • أَنَّهُۥ
  • لَا
  • يُكَلِّمُهُمْ
  • وَلَا
  • يَهْدِيهِمْ
  • سَبِيلًا
  • ۘ
  • ٱتَّخَذُوهُ
  • وَكَانُوا۟
  • ظَٰلِمِينَ
  • Hasan Basri Çantay: («Tuur» a giden) Musânın arkasından kavmi zînet takımlarından bir buzağı heykel (i yapıb onu Tanrı) edindiler ki onun (inek gibi) bir böğürmesi de vardı. Onun kendileriyle konuşmayacağını, onlara bir yol da gösteremeyeceğini görmediler mi ki ona tutundular, kendilerine yazık ediciler oldular?