Hasan Basri Çantay: Âli İmrân  Suresi 37. Ayet Meali

  • فَتَقَبَّلَهَا
  • رَبُّهَا
  • بِقَبُولٍ
  • حَسَنٍ
  • وَأَنۢبَتَهَا
  • نَبَاتًا
  • حَسَنًا
  • وَكَفَّلَهَا
  • زَكَرِيَّا
  • ۖ
  • كُلَّمَا
  • دَخَلَ
  • عَلَيْهَا
  • زَكَرِيَّا
  • ٱلْمِحْرَابَ
  • وَجَدَ
  • عِندَهَا
  • رِزْقًا
  • ۖ
  • قَالَ
  • يَٰمَرْيَمُ
  • أَنَّىٰ
  • لَكِ
  • هَٰذَا
  • ۖ
  • قَالَتْ
  • هُوَ
  • مِنْ
  • عِندِ
  • ٱللَّهِ
  • ۖ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • يَرْزُقُ
  • مَن
  • يَشَآءُ
  • بِغَيْرِ
  • حِسَابٍ
  • Hasan Basri Çantay: Bunun üzerine Rabbi onu iyi bir rızaa ile kabul etdi. Onu güzel bir nebat gibi büyütdü. Zekeriyyâyi de ona (bakmıya) me´mur etdi. Zekeriyyâ ne zaman (kızın bulunduğu) mihraaba girdiyse onun yanında bir yiyecek buldu: «Meryem, bu sana nereden (geliyor?)» dedi. O da: Bu, Allah tarafından. Şübhe yokdur ki Allah kimi dilerse ona sayısız rızık verir» dedi.