Elmalılı Hamdi Yazır (Sadeleştirilmiş): Tevbe  Suresi 118. Ayet Meali

  • وَعَلَى
  • ٱلثَّلَٰثَةِ
  • ٱلَّذِينَ
  • خُلِّفُوا۟
  • حَتَّىٰٓ
  • إِذَا
  • ضَاقَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلْأَرْضُ
  • بِمَا
  • رَحُبَتْ
  • وَضَاقَتْ
  • عَلَيْهِمْ
  • أَنفُسُهُمْ
  • وَظَنُّوٓا۟
  • أَن
  • لَّا
  • مَلْجَأَ
  • مِنَ
  • ٱللَّهِ
  • إِلَّآ
  • إِلَيْهِ
  • ثُمَّ
  • تَابَ
  • عَلَيْهِمْ
  • لِيَتُوبُوٓا۟
  • ۚ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • هُوَ
  • ٱلتَّوَّابُ
  • ٱلرَّحِيمُ
  • Elmalılı Hamdi Yazır (Sadeleştirilmiş): Geri bırakılmış o üç kişiye de...; nihayet o derece bunalmışlardı ki, yeryüzü bütün genişliğiyle başlarına dar geldi, vicdanları da kendilerini sıktı ve Allah´tan yine Allah´a sığınmaktan başka çare olmadığını anladılar. Evet tam o zaman tevbelerinin kabulü ile tekrar iltifat buyurdu ki, o tevbekarlar arasına girsinler. Şüphesiz ki Allah, ancak O, tevbeleri çokça kabul eder, çok merhamet eder.