Elmalılı Hamdi Yazır (Sadeleştirilmiş): Araf Suresi 53. Ayet Meali

  • هَلْ
  • يَنظُرُونَ
  • إِلَّا
  • تَأْوِيلَهُۥ
  • ۚ
  • يَوْمَ
  • يَأْتِى
  • تَأْوِيلُهُۥ
  • يَقُولُ
  • ٱلَّذِينَ
  • نَسُوهُ
  • مِن
  • قَبْلُ
  • قَدْ
  • جَآءَتْ
  • رُسُلُ
  • رَبِّنَا
  • بِٱلْحَقِّ
  • فَهَل
  • لَّنَا
  • مِن
  • شُفَعَآءَ
  • فَيَشْفَعُوا۟
  • لَنَآ
  • أَوْ
  • نُرَدُّ
  • فَنَعْمَلَ
  • غَيْرَ
  • ٱلَّذِى
  • كُنَّا
  • نَعْمَلُ
  • ۚ
  • قَدْ
  • خَسِرُوٓا۟
  • أَنفُسَهُمْ
  • وَضَلَّ
  • عَنْهُم
  • مَّا
  • كَانُوا۟
  • يَفْتَرُونَ
  • Elmalılı Hamdi Yazır (Sadeleştirilmiş): Onlar, bakalım sonu nereye varacak diye ancak onun tehditlerinin gerçekleşmesini bekliyorlar. Onun tehditlerinin geleceği gün önceden onu unutmuş olanlar: «Muhakkak ki, Rabbimizin peygamberleri bize gerçeği getirmişlermiş. Bak şimdi bizim şefaatçılardan hiçbiri var mı ki, bize şefaat etsinler? Veya geri döndürülsek de yaptığımız işlerden başkasını yapsak?» diyecekler. Doğrusu onlar, kendilerine yazık ettiler ve uydurup güvendikleri şeyler yanlarından kaybolup gitmiş olacaktır.