Elmalılı Hamdi Yazır: Yûsuf  Suresi 80. Ayet Meali

  • فَلَمَّا
  • ٱسْتَيْـَٔسُوا۟
  • مِنْهُ
  • خَلَصُوا۟
  • نَجِيًّا
  • ۖ
  • قَالَ
  • كَبِيرُهُمْ
  • أَلَمْ
  • تَعْلَمُوٓا۟
  • أَنَّ
  • أَبَاكُمْ
  • قَدْ
  • أَخَذَ
  • عَلَيْكُم
  • مَّوْثِقًا
  • مِّنَ
  • ٱللَّهِ
  • وَمِن
  • قَبْلُ
  • مَا
  • فَرَّطتُمْ
  • فِى
  • يُوسُفَ
  • ۖ
  • فَلَنْ
  • أَبْرَحَ
  • ٱلْأَرْضَ
  • حَتَّىٰ
  • يَأْذَنَ
  • لِىٓ
  • أَبِىٓ
  • أَوْ
  • يَحْكُمَ
  • ٱللَّهُ
  • لِى
  • ۖ
  • وَهُوَ
  • خَيْرُ
  • ٱلْحَٰكِمِينَ
  • Elmalılı Hamdi Yazır: Ne zaman ki, onlar, onu kurtarmaktan ümit kestiler, o zaman fısıldaşarak oradan uzaklaştılar. Büyükleri dedi ki: «Babanızın sizden Allah adına ahit aldığını ve daha önce Yusuf konusunda ettiğiniz kusuru bilmiyor musunuz? Babam bana izin verinceye veya Allah hakkımda bir hüküm verinceye kadar ben artık burdan ayrılmam. Allah, hüküm verenlerin en hayırlısıdır.»