Elmalılı Hamdi Yazır: Yûnus  Suresi 24. Ayet Meali

  • إِنَّمَا
  • مَثَلُ
  • ٱلْحَيَوٰةِ
  • ٱلدُّنْيَا
  • كَمَآءٍ
  • أَنزَلْنَٰهُ
  • مِنَ
  • ٱلسَّمَآءِ
  • فَٱخْتَلَطَ
  • بِهِۦ
  • نَبَاتُ
  • ٱلْأَرْضِ
  • مِمَّا
  • يَأْكُلُ
  • ٱلنَّاسُ
  • وَٱلْأَنْعَٰمُ
  • حَتَّىٰٓ
  • إِذَآ
  • أَخَذَتِ
  • ٱلْأَرْضُ
  • زُخْرُفَهَا
  • وَٱزَّيَّنَتْ
  • وَظَنَّ
  • أَهْلُهَآ
  • أَنَّهُمْ
  • قَٰدِرُونَ
  • عَلَيْهَآ
  • أَتَىٰهَآ
  • أَمْرُنَا
  • لَيْلًا
  • أَوْ
  • نَهَارًا
  • فَجَعَلْنَٰهَا
  • حَصِيدًا
  • كَأَن
  • لَّمْ
  • تَغْنَ
  • بِٱلْأَمْسِ
  • ۚ
  • كَذَٰلِكَ
  • نُفَصِّلُ
  • ٱلْءَايَٰتِ
  • لِقَوْمٍ
  • يَتَفَكَّرُونَ
  • Elmalılı Hamdi Yazır: Dünya hayatının misali şöyledir: Gökten indirdiğimiz su ile, insanların ve hayvanların yediği bitkiler birbirine karışmıştır. Nihayet yeryüzü süslerini takınıp süslendiği ve sahipleri kendilerini ona gücü yeter sandıkları bir sırada, geceleyin veya gündüzün, ona emrimiz gelivermiştir, ansızın ona öyle bir tırpan atıvermişiz de sanki bir gün önce orada hiçbir şenlik yokmuş gibi oluvermiştir. Düşünen bir kavim için âyetlerimizi işte böyle açıklarız.