Elmalılı Hamdi Yazır: Âli İmrân  Suresi 112. Ayet Meali

  • ضُرِبَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلذِّلَّةُ
  • أَيْنَ
  • مَا
  • ثُقِفُوٓا۟
  • إِلَّا
  • بِحَبْلٍ
  • مِّنَ
  • ٱللَّهِ
  • وَحَبْلٍ
  • مِّنَ
  • ٱلنَّاسِ
  • وَبَآءُو
  • بِغَضَبٍ
  • مِّنَ
  • ٱللَّهِ
  • وَضُرِبَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلْمَسْكَنَةُ
  • ۚ
  • ذَٰلِكَ
  • بِأَنَّهُمْ
  • كَانُوا۟
  • يَكْفُرُونَ
  • بِـَٔايَٰتِ
  • ٱللَّهِ
  • وَيَقْتُلُونَ
  • ٱلْأَنۢبِيَآءَ
  • بِغَيْرِ
  • حَقٍّ
  • ۚ
  • ذَٰلِكَ
  • بِمَا
  • عَصَوا۟
  • وَّكَانُوا۟
  • يَعْتَدُونَ
  • Elmalılı Hamdi Yazır: Onlar nerede bulunurlarsa bulunsunlar, üzerlerine alçaklık damgası vurulmuştur. Meğer ki Allah´ın ipine ve insanlar (müminler)ın ahdine sığınmış olsunlar. Onlar Allah´ın hışmına uğradılar ve üzerlerine de miskinlik damgası vuruldu. Bunun sebebi, onların Allah´ın âyetlerini inkâr etmiş olmaları ve haksız yere peygamberleri öldürmeleridir. Ayrıca isyan etmiş ve haddi de aşmışlardı.