Elmalılı Hamdi Yazır (Orijinal): Yûsuf  Suresi 100. Ayet Meali

  • وَرَفَعَ
  • أَبَوَيْهِ
  • عَلَى
  • ٱلْعَرْشِ
  • وَخَرُّوا۟
  • لَهُۥ
  • سُجَّدًا
  • ۖ
  • وَقَالَ
  • يَٰٓأَبَتِ
  • هَٰذَا
  • تَأْوِيلُ
  • رُءْيَٰىَ
  • مِن
  • قَبْلُ
  • قَدْ
  • جَعَلَهَا
  • رَبِّى
  • حَقًّا
  • ۖ
  • وَقَدْ
  • أَحْسَنَ
  • بِىٓ
  • إِذْ
  • أَخْرَجَنِى
  • مِنَ
  • ٱلسِّجْنِ
  • وَجَآءَ
  • بِكُم
  • مِّنَ
  • ٱلْبَدْوِ
  • مِنۢ
  • بَعْدِ
  • أَن
  • نَّزَغَ
  • ٱلشَّيْطَٰنُ
  • بَيْنِى
  • وَبَيْنَ
  • إِخْوَتِىٓ
  • ۚ
  • إِنَّ
  • رَبِّى
  • لَطِيفٌ
  • لِّمَا
  • يَشَآءُ
  • ۚ
  • إِنَّهُۥ
  • هُوَ
  • ٱلْعَلِيمُ
  • ٱلْحَكِيمُ
  • Elmalılı Hamdi Yazır (Orijinal): Ve ebeveynini taht üzerine çıkardı, hepsi onun için secdeye kapandılar, ve ey babacığım, dedi: işte bundan evvelki ru´yamın te´vili bu, hakikaten rabbım, onu hak kıldı, hakikaten bana ihsan buyurdu çünkü beni zındandan çıkardı ve sizi badiyeden getirdi. Şeytan benimle biraderlerimin arasını dürtüşdürdükten sonra, hakikat rabbım meşiyetinde lâtif, hakikat bu, o, öyle alîm, öyle hakîm