Elmalılı Hamdi Yazır (Orijinal): Âli İmrân  Suresi 112. Ayet Meali

  • ضُرِبَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلذِّلَّةُ
  • أَيْنَ
  • مَا
  • ثُقِفُوٓا۟
  • إِلَّا
  • بِحَبْلٍ
  • مِّنَ
  • ٱللَّهِ
  • وَحَبْلٍ
  • مِّنَ
  • ٱلنَّاسِ
  • وَبَآءُو
  • بِغَضَبٍ
  • مِّنَ
  • ٱللَّهِ
  • وَضُرِبَتْ
  • عَلَيْهِمُ
  • ٱلْمَسْكَنَةُ
  • ۚ
  • ذَٰلِكَ
  • بِأَنَّهُمْ
  • كَانُوا۟
  • يَكْفُرُونَ
  • بِـَٔايَٰتِ
  • ٱللَّهِ
  • وَيَقْتُلُونَ
  • ٱلْأَنۢبِيَآءَ
  • بِغَيْرِ
  • حَقٍّ
  • ۚ
  • ذَٰلِكَ
  • بِمَا
  • عَصَوا۟
  • وَّكَانُوا۟
  • يَعْتَدُونَ
  • Elmalılı Hamdi Yazır (Orijinal): nerede bulunsalar zillet altında kalmağa mahkûmdurlar, meğerki Allahın ahdına ve mü´minlerin ahdına sığınmış olsunlar, döne dolaşa Allahın gazabına müstehıkk oldular ve meskenet altında ezilmeğe mahkum kaldılar, çünkü Allahın âyetlerine küfrediyorlardı ve Peygamberleri bile bile haksızlıkla öldürüyorlardı, çünkü âsi olmuşlardı ve aşırı gidiyorlardı