Diyanet Vakfı: Mâide  Suresi 110. Ayet Meali

  • إِذْ
  • قَالَ
  • ٱللَّهُ
  • يَٰعِيسَى
  • ٱبْنَ
  • مَرْيَمَ
  • ٱذْكُرْ
  • نِعْمَتِى
  • عَلَيْكَ
  • وَعَلَىٰ
  • وَٰلِدَتِكَ
  • إِذْ
  • أَيَّدتُّكَ
  • بِرُوحِ
  • ٱلْقُدُسِ
  • تُكَلِّمُ
  • ٱلنَّاسَ
  • فِى
  • ٱلْمَهْدِ
  • وَكَهْلًا
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • عَلَّمْتُكَ
  • ٱلْكِتَٰبَ
  • وَٱلْحِكْمَةَ
  • وَٱلتَّوْرَىٰةَ
  • وَٱلْإِنجِيلَ
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • تَخْلُقُ
  • مِنَ
  • ٱلطِّينِ
  • كَهَيْـَٔةِ
  • ٱلطَّيْرِ
  • بِإِذْنِى
  • فَتَنفُخُ
  • فِيهَا
  • فَتَكُونُ
  • طَيْرًۢا
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَتُبْرِئُ
  • ٱلْأَكْمَهَ
  • وَٱلْأَبْرَصَ
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • تُخْرِجُ
  • ٱلْمَوْتَىٰ
  • بِإِذْنِى
  • ۖ
  • وَإِذْ
  • كَفَفْتُ
  • بَنِىٓ
  • إِسْرَٰٓءِيلَ
  • عَنكَ
  • إِذْ
  • جِئْتَهُم
  • بِٱلْبَيِّنَٰتِ
  • فَقَالَ
  • ٱلَّذِينَ
  • كَفَرُوا۟
  • مِنْهُمْ
  • إِنْ
  • هَٰذَآ
  • إِلَّا
  • سِحْرٌ
  • مُّبِينٌ
  • Diyanet Vakfı: Allah o zaman şöyle diyecek: «Ey Meryem oğlu İsa! Sana ve annene (verdiğim) nimetimi hatırla! Hani seni mukaddes ruh (Cebrail) ile desteklemiştim; (bu sayede) sen beşikte iken de yetişkin çağında da insanlarla konuşuyordun. Sana kitabı (okuyup yazmayı), hikmeti, Tevrat ve İncil´i öğretmiştim. Benim iznimle çamurdan, kuş şeklinde bir şey yapıyordun da ona üflüyordun, hemen benim iznimle o bir kuş oluyordu. Yine benim iznimle anadan doğma körü ve alacalıyı iyileştiriyordun. Ölüleri benim iznimle (hayata) çıkarıyordun. Hani İsrailoğullarını (seni öldürmekten) engellemiştim; kendilerine apaçık deliller (mucizeler) getirdiğin zaman içlerinden inkâr edenler, «Bu, apaçık bir sihirden başka bir şey değildir» demişlerdi.