Diyanet İşleri Başkanlığı: Âli İmrân  Suresi 37. Ayet Meali

  • فَتَقَبَّلَهَا
  • رَبُّهَا
  • بِقَبُولٍ
  • حَسَنٍ
  • وَأَنۢبَتَهَا
  • نَبَاتًا
  • حَسَنًا
  • وَكَفَّلَهَا
  • زَكَرِيَّا
  • ۖ
  • كُلَّمَا
  • دَخَلَ
  • عَلَيْهَا
  • زَكَرِيَّا
  • ٱلْمِحْرَابَ
  • وَجَدَ
  • عِندَهَا
  • رِزْقًا
  • ۖ
  • قَالَ
  • يَٰمَرْيَمُ
  • أَنَّىٰ
  • لَكِ
  • هَٰذَا
  • ۖ
  • قَالَتْ
  • هُوَ
  • مِنْ
  • عِندِ
  • ٱللَّهِ
  • ۖ
  • إِنَّ
  • ٱللَّهَ
  • يَرْزُقُ
  • مَن
  • يَشَآءُ
  • بِغَيْرِ
  • حِسَابٍ
  • Diyanet İşleri Başkanlığı: Bunun üzerine Rabbi onu güzel bir şekilde kabul buyurdu ve onu güzel bir şekilde yetiştirdi. Zekeriya’yı da onun bakımıyla görevlendirdi. Zekeriya, onun bulunduğu bölmeye her girişinde yanında bir yiyecek bulurdu. “Meryem! Bu sana nereden geldi?” derdi. O da “Bu, Allah katından” diye cevap verirdi. Zira Allah, dilediğine hesapsız rızık verir.