Ali Fikri Yavuz: Yûsuf  Suresi 100. Ayet Meali

  • وَرَفَعَ
  • أَبَوَيْهِ
  • عَلَى
  • ٱلْعَرْشِ
  • وَخَرُّوا۟
  • لَهُۥ
  • سُجَّدًا
  • ۖ
  • وَقَالَ
  • يَٰٓأَبَتِ
  • هَٰذَا
  • تَأْوِيلُ
  • رُءْيَٰىَ
  • مِن
  • قَبْلُ
  • قَدْ
  • جَعَلَهَا
  • رَبِّى
  • حَقًّا
  • ۖ
  • وَقَدْ
  • أَحْسَنَ
  • بِىٓ
  • إِذْ
  • أَخْرَجَنِى
  • مِنَ
  • ٱلسِّجْنِ
  • وَجَآءَ
  • بِكُم
  • مِّنَ
  • ٱلْبَدْوِ
  • مِنۢ
  • بَعْدِ
  • أَن
  • نَّزَغَ
  • ٱلشَّيْطَٰنُ
  • بَيْنِى
  • وَبَيْنَ
  • إِخْوَتِىٓ
  • ۚ
  • إِنَّ
  • رَبِّى
  • لَطِيفٌ
  • لِّمَا
  • يَشَآءُ
  • ۚ
  • إِنَّهُۥ
  • هُوَ
  • ٱلْعَلِيمُ
  • ٱلْحَكِيمُ
  • Ali Fikri Yavuz: Ebeveynini taht üzerine çıkardı, onlar da (ebeveyn ve on bir kardeş) kendisine hürmet için eğildiler (veya kendisine kavuştuklarından şükür secdesine kapandılar). Yûsuf dedi ki: “-Ey babacığım! işte bu, önceden gördüğüm rüyanın tâbiridir. Doğrusu Rabbim onu tahakkuk ettirdi, hakikaten bana ihsan buyurdu. Çünkü beni zindandan çıkardı, şeytan benimle kardeşlerimin arasını bozduktan sonra sizi, çölden (bana) getirdi. Muhakkak ki Rabbim, dilediğine lütfedicidir; çünkü O Alîm’dir, Hakîm’dir.