Ali Fikri Yavuz: Tevbe  Suresi 117. Ayet Meali

  • لَّقَد
  • تَّابَ
  • ٱللَّهُ
  • عَلَى
  • ٱلنَّبِىِّ
  • وَٱلْمُهَٰجِرِينَ
  • وَٱلْأَنصَارِ
  • ٱلَّذِينَ
  • ٱتَّبَعُوهُ
  • فِى
  • سَاعَةِ
  • ٱلْعُسْرَةِ
  • مِنۢ
  • بَعْدِ
  • مَا
  • كَادَ
  • يَزِيغُ
  • قُلُوبُ
  • فَرِيقٍ
  • مِّنْهُمْ
  • ثُمَّ
  • تَابَ
  • عَلَيْهِمْ
  • ۚ
  • إِنَّهُۥ
  • بِهِمْ
  • رَءُوفٌ
  • رَّحِيمٌ
  • Ali Fikri Yavuz: And olsun ki, Allah, Peygambere ve o güçlük saatinde (Tebuk savaşında çekilen sıkıntı ve mahrumiyet günlerinde) ona uyan Muhacir’lerle Ensar’a lütfetti; öyle ki, içlerinden bir kısmının kalbleri az daha eğilecek gibi olmuş iken, sonra onların tevbelerini kabul buyurdu. Çünkü, O, çok esirgeyicidir, çok merhametlidir.