Ali Fikri Yavuz: Fussilet  Suresi 44. Ayet Meali

❬ Önceki

|

Sonraki ❭

وَلَوْ

جَعَلْنَٰهُ

قُرْءَانًا

أَعْجَمِيًّا

لَّقَالُوا۟

لَوْلَا

فُصِّلَتْ

ءَايَٰتُهُۥٓ

ۖ

ءَا۬عْجَمِىٌّ

وَعَرَبِىٌّ

ۗ

قُلْ

هُوَ

لِلَّذِينَ

ءَامَنُوا۟

هُدًى

وَشِفَآءٌ

ۖ

وَٱلَّذِينَ

لَا

يُؤْمِنُونَ

فِىٓ

ءَاذَانِهِمْ

وَقْرٌ

وَهُوَ

عَلَيْهِمْ

عَمًى

ۚ

أُو۟لَٰٓئِكَ

يُنَادَوْنَ

مِن

مَّكَانٍۭ

بَعِيدٍ

Ali Fikri Yavuz: Eğer biz, onu, yabancı bir dilden Kur’an yapaydık, muhakkak şöyle diyeceklerdi: “- Ayetleri açıklansaydı ya! Arab’a yabancı dil mi?” (Ey Rasûlüm, onlara) de ki: “- O Kur’an, iman edenlere hidayet ve şifadır. İman etmiyenlerin ise, kulaklarında bir ağırlık var. Kur’an onlara karşı bir körlük ve şübhedir. Onlar, uzak bir yerden çağrılanlar gibidir; (hakkı duymazlar ve kabul etmezler)”.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54